Auteur: Joop Gankema
Dag 30: dinsdag 5 april 2022
๐ช๐ฒ๐ฒ๐ธ๐๐ต๐ฒ๐บ๐ฎ: Genade
Als God voor ons is…
๐จ๐ถ๐ ๐ฑ๐ฒ ๐๐ถ๐ท๐ฏ๐ฒ๐น – Romeinen 8:31-32
Wat moeten wij hier verder over zeggen? Als God voor ons is, wie kan dan tegen ons zijn? Zal Hij die zijn eigen Zoon niet heeft gespaard, maar omwille van ons allen heeft prijsgegeven, ons met hem niet alles schenken?
Het lijkt in deze tekst of Paulus ook ons deze vragen stelt, voor de tijd waarin we leven. Wat valt er verder nog te zeggen, geloven jullie wat er staat? Of blijven het vraagtekens?
๐จ๐ถ๐ ๐ต๐ฒ๐ ๐น๐ฒ๐๐ฒ๐ป
Dit hoofdstuk 8 gaat over het lijden van deze tijd, dat niet opweegt tegen dat wat wij als Christenen mogen verwachten, wanneer we verenigd worden met onze Verlosser. De kern van dit verhaal ligt in onze keuze om onze wil ondergeschikt te maken aan de wil van God. Daarom zegt Paulus, wie zich door zijn eigen wil laat leiden, kan God niet behagen. Maar u leeft niet zo. U laat u leiden door de Geest, want de Geest woont in u. Is het dan een gelopen race, of moeten we rekening houden met tegenslagen? In de tijd dat ik een keuze heb gemaakt om een volgeling van Christus te worden, viel mijn oog op een klein schilderijtje in het kerkje waar wij naar toegingen. Het was een zeilbootje varend op een onstuimige zee, met de tekst: God heeft ons geen kalme reis belooft, maar wel een behouden aankomst. Toen leek het in tegenspraak met de tekst van vandaag, want we zouden toch alles geschonken krijgen wat nodig was om te kunnen leven?
Onwillekeurig moest ik terugdenken aan het verhaal uit Gods woord. Jezus was moe en stelde zijn vrienden voor om naar de overkant van het meer te varen. Voor de ervaren vissers, die een aantal van zijn volgelingen toch waren, een fluitje van een cent. Het begon rustig en de Heer gunde zich de rust om te gaan slapen. De boot stak van wal, maar al snel veranderde het weer en de wind trok aan. Voor ervaren kerels geen probleem, maar ze wisten ook dat het daar gevaarlijk kon spoken en menig schip was op het meer ten onder gegaan. Ze werkten keihard, maar het woeste water dreigde het schip de diepte in te sleuren. Al die tijd waren ze druk met de boot en het meer. Toen dat verkeerd dreigde te gaan, viel hun oog pas op de slapende Jezus. We weten hoe het afliep en de les die ze mochten leren (Lukas 8:22-25). Nu in onze tijd zijn ook wij een speelbal geworden van een woelige zee. De zee bestaande uit allerlei (social)mediakanalen en corona lijkt op een storm die verwoestend uithaalt. We focussen ons op de omstandigheden. Door wat daar zoal over wordt gezegd en de angst die dat bij velen oproept, vergeten we de Heer die bij ons aan boord is. Ik wil het hier niet over de discussies hebben en alle meningsverschillen. De enige vraag die we ons moeten stellen in de ravage die op dit moment ontstaat binnen het lichaam van Christus is: durven we naar Jezus te kijken? Zien we Hem nog wel? Durven wij Hem de leiding te geven over datgene waar we in terecht zijn gekomen? Hij wil dat we de overkant halen en geeft ons de middelen om er te komen. Het enige wat Hij van ons vraagt is Hem en alleen Hem te vertrouwen. Het enige wat Hij van ons verlangt is, dat we in deze storm de liefde van Christus aan de wereld om ons heen laten zien. Geen veroordeling of oordeel over anderen maar respect en liefde uit naam van Christus.
๐จ๐ถ๐๐๐ฝ๐ฟ๐ฎ๐ฎ๐ธ
Het enige wat wij te vrezen hebben, is de vrees zelf.
Franklin D. Roosevelt
๐จ๐ถ๐๐ฑ๐ฎ๐ด๐ถ๐ป๐ด
Het weer is onstuimig maar toch dagen we je uit om tussen de buien door naar buiten te gaan. Denk tijdens een fietstocht https://www.nederlandfietsland.nl/fietsroutes/ eens na over de vragen die vandaag gesteld zijn. Durf jij naar Jezus te kijken? Hem de leiding te geven?
๐ ๐ฒ๐ฒ๐ฟ ๐๐ฒ๐๐ฒ๐ป?
Wil je meer achtergrondinformatie over de 40 dagen kalender en de schrijvers? Klik dan hier https://gabrielfb.nl/achtergrondinformatie-40-dagentijd/.
